میگرن یک اختلال عصبی پیچیده است که با سردردهای شدید و ضربان‌دار همراه با علائم دیگری مانند تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و صدا مشخص می‌شود. این سردردها معمولاً در یک طرف سر احساس می‌شوند، اما می‌توانند در هر دو طرف نیز رخ دهند. حملات میگرنی می‌توانند از چند ساعت تا چند روز طول بکشند و به شدت کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند.

علل میگرن

علت دقیق میگرن هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن نقش دارند. برخی از عوامل مؤثر در بروز میگرن عبارتند از:

• ژنتیک: میگرن اغلب در خانواده‌ها دیده می‌شود، که نشان‌دهنده نقش عوامل ارثی در بروز آن است.
• تغییرات در فعالیت مغز: تغییرات در فعالیت برخی از مواد شیمیایی مغز، مانند سروتونین، می‌تواند باعث بروز میگرن شود.
• محرک‌های محیطی: برخی محرک‌های محیطی مانند استرس، تغییرات هورمونی، غذاهای خاص، الکل، کمبود خواب، نور شدید، صداهای بلند و بوهای قوی می‌توانند حملات میگرنی را تحریک کنند.
• تغییرات آب و هوایی: تغییرات ناگهانی در فشار هوا یا دما نیز می‌توانند باعث بروز میگرن شوند.

علائم میگرن

علائم میگرن بسیار متنوع هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از شایع‌ترین علائم میگرن عبارتند از:

• سردرد ضربان‌دار: درد معمولاً در یک طرف سر احساس می‌شود و به صورت ضربان‌دار است.
• حساسیت به نور، صدا و بو: نور، صدا و بوهای قوی می‌توانند درد میگرن را تشدید کنند.
• تهوع و استفراغ: بسیاری از افراد مبتلا به میگرن احساس تهوع و استفراغ دارند.
• اختلالات بینایی: قبل از شروع سردرد، ممکن است فرد دچار اختلالات بینایی مانند دیدن نقاط نورانی یا زیگزاگ شود. این حالت را اورا می‌نامند.
• بی‌حسی یا گزگز: برخی افراد ممکن است احساس بی‌حسی یا گزگز در دست‌ها، پاها یا صورت خود داشته باشند.

تشخیص میگرن

تشخیص میگرن بر اساس شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. پزشک ممکن است از بیمار در مورد سابقه خانوادگی میگرن، عوامل محرک، شدت و مدت زمان حملات و سایر علائم سوال کند. معمولاً انجام آزمایش‌های خاصی برای تشخیص میگرن ضروری نیست، اما در برخی موارد ممکن است آزمایش خون یا MRI برای رد کردن سایر علل سردرد انجام شود.

درمان میگرن

درمان میگرن به شدت و فراوانی حملات و همچنین تحمل فرد به داروها بستگی دارد. درمان‌های میگرن شامل موارد زیر است:

• داروهای ضد درد: برای تسکین درد حاد میگرن از داروهای ضد درد مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده می‌شود.
• داروهای ضد میگرن: این داروها به طور خاص برای درمان میگرن طراحی شده‌اند و می‌توانند به کاهش شدت و مدت زمان حملات کمک کنند.
• داروهای پیشگیری‌کننده: برای پیشگیری از حملات مکرر میگرن، پزشک ممکن داروهای پیشگیری‌کننده مانند بتابلوکرها، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی را تجویز کند.
• درمان‌های مکمل: برخی درمان‌های مکمل مانند طب سوزنی، بیوفیدبک و ماساژ ممکن به کاهش شدت میگرن کمک کنند.
• تغییرات سبک زندگی: تغییر سبک زندگی، مانند داشتن رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، مدیریت استرس و خواب کافی، می‌تواند به کاهش تعداد و شدت حملات میگرنی کمک کند.

نکات مهم

میگرن یک بیماری مزمن است و درمان قطعی برای آن وجود ندارد.هدف از درمان میگرن، کاهش شدت و فراوانی حملات و بهبود کیفیت زندگی است.